Μια από τις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχομαι από γονείς είναι σχετικά με τα παιδιά που κοιμούνται με τους γονείς. Δυστυχώς το γεγονός αυτό είναι αρκετά διαδεδομένο στα κυπριακά σπίτια. Οι γονείς μάλιστα που ανοίγουν τέτοιες συζητήσεις είναι διστακτικοί και αντιλαμβάνομαι μια αίσθηση ενοχής καθώς μιλούν λες και συνειδητοποιούν από μόνοι τους ότι αυτό που γίνεται με τα παιδιά τους δεν είναι και το καταλληλότερο. Τα επιχειρήματα των γονιών (συνήθως της μητέρας) διαφέρουν αλλά τις πλείστες φορές οι λόγοι που ακούω είναι «του έχω εξηγήσει τόσες φορές αλλά δεν καταλάβει», «τον βάζω πίσω στο κρεβάτι του και μετά επιστρέφει από μόνος του». Από την άλλη υπάρχουν και οι γονείς που οι ίδιοι το επιδιώκουν και βάζουν τα παιδιά μαζί τους στο κρεβάτι. Αυτές οι περιπτώσεις είναι ακόμα πιο δύσκολες.
Συγχωρήστε με αν φανώ επικριτικός αλλά το πρόβλημα δεν είναι στα παιδιά που επιθυμούν να κοιμούνται με τους γονείς αλλά στους γονείς που είτε «αδυνατούν» να αντιμετωπίσουν την κατάσταση είτε απλά οι ίδιοι συνειδητά ή ασυνείδητα προσκαλούν το παιδί τους στο κρεβάτι τους.
Όταν ο Φρόιντ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα άρχισε να αναπτύσσει τις θεωρίες του για την σεξουαλικότητα των παιδιών, κατακρίθηκε σε τεράστιο βαθμό. Στα πρώτα τρία στάδια ο άνθρωπος περνά πρώτα από το στοματικό στάδιο, μετά από το πρωκτικό και καταλήγει στο φαλλικό/οιδιπόδειο στάδιο. Οι απολαύσεις και διεγέρσεις που ο Φρόιντ ονόμασε σεξουαλικότητα περνούν πρώτα από το στόμα, μετά από τον πρωκτό (πολλά δυσκοίλια παιδιά πιθανόν να παίρνουν μεγάλη απόλαυση να «κρατούν» τα κόπρανα τους καθώς επίσης να είναι σε άρνηση να παραδώσουν αυτό που οι γονείς επίμονα του ζητούν. Ας μην ξεχνάμε ότι τα κόπρανα του παιδιού είναι η πρώτη του ιδιοκτησία και μπορεί να μην θέλει να την παραδώσει εύκολα. Με αυτά μπορούμε να καταλάβουμε για πιο λόγω ο Φρόιντ σύνδεσε συμβολικά στο ασυνείδητο τα κόπρανα με τα χρήματα). Στο φαλλικό στάδιο οι διεγέρσεις μεταφέρονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Μια ματιά στην σεξουαλικότητα του ανθρώπου και τι «φτιάχνει» τον καθένα από μας θα συνειδητοποιήσει κανείς ότι η σεξουαλική ορμή του ανθρώπου δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο αυτής των ζώων. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η γνωστή φράση του Φρόιντ ότι σαν άνθρωποι είμαστε «πολυμορφικά ανώμαλοι» (polymorphous perverse)
Ο κόσμος δεν άλλαξε και πολύ την αντιμετώπιση του σήμερα σε αυτά που μας προειδοποίησε ο Φρόιντ πόσο μάλλον στην μικρή κοινωνία της Κύπρου.
Παρόλο που η σεξουαλικότητα των παιδιών περνά από διάφορα στάδια ανάπτυξης θα επικεντρωθώ στο Οιδιπόδειο στάδιο στις ηλικίες περίπου 3-6 χρονών. Ως γνωστό σε αυτό το στάδιο αναπτύσσονται ερωτικές επιθυμίες προς τον γονιό του αντίθετου φύλλου αλλά και αντιζηλίες και ανταγωνισμοί προς τον γονιό του ιδίου φύλλου. Έχω ακούσει περιπτώσεις όπου η μητέρα, μετά από απαίτηση του γιου της, ζήτησε από τον πατέρα να κοιμάται σε ξεχωριστό κρεβάτι διότι δεν χωράνε και οι τρεις (μητέρα, πατέρας και γιος). Ο πατέρας δυστυχώς συγκατάνευσε. Το αγόρι αυτό, «απόκτησε» την μητέρα, εξολοθρεύοντας συμβολικά τον πατέρα και έτσι αναθεώρησε το ύστατο ταμπού του Φρόιντ (ultimate tabοo), η συμβολική παρουσία του οποίου είναι απαραίτητη για την ψυχική υγειά του παιδιού.
Γεννιόμαστε με ορμές ερωτικές και επιθετικές. Τα παιδιά έχουν τον πιο δύσκολο ρόλο στο να ελέγξουν τις ορμές που σπρώχνουν για εκτόνωση καθώς οι κοινωνικά αποδεκτές εκφράσεις έρχονται σε σύγκρουση. Ας μην ερεθίζουμε τις ορμές των παιδιών μας για τους δικούς μας, συνήθως ασυνειδήτους, λόγους. Ας ευκολύνουμε τα παιδιά μας βάζοντας κάποια όρια. Τα παιδιά χρειάζονται όρια. Σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρχουν εσωτερικές αναταραχές που θα εμφανιστούν στις συμπεριφορές των παιδιών. Τα παιδιά επίσης μπορεί να αναπτύξουν έντονες ψυχικές άμυνες και απωθήσεις για να αντιμετωπίσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αυτό δεν είναι καθόλου υγιές τόσο για το παιδί όσο και για τον μελλοντικό ενήλικα.