‘Έχετε διερωτηθεί που πήγαν τα παιδικά μας χρόνια? Θεωρούμε σαν ώριμοι άνθρωποι ότι η παιδικότητα μας είναι στοιχειό του παρελθόντος και σαν ενήλικες πρέπει να συγκεντρωνόμαστε στα ενήλικα πράγματα. Τα παιδικά χρόνια καταντούν ένα κλειστό κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής μας. Αυτό μπορεί να γίνει και η καταδίκη μας σε μια ζωή μίζερη, την κοινωνικά “καθώς πρέπει”, χαμένοι στην καθημερινή ρουτίνα της δουλειάς.
Πριν λίγες μέρες καθίσαμε όλη η οικογένεια να δούμε μια ταινία. Ο τίτλος της, Christopher Robin. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Christopher Robin είναι το αγόρι στα κινούμενα σχεδία Winnie the Pooh. Είναι το μόνο αγόρι, καθώς οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές είναι όλοι ζώα. Η ταινία ξεκινά με το αποχαιρετιστήριο δείπνο προς τιμή του Christopher Robin ο οποίος πρέπει να φύγει. Ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος, ο Christopher Robin έφτασε σε μια ηλικία όπου πρέπει να αφήσει την παιδικότητα (αυτό αντιπροσωπεύουν όλοι οι φίλοι του ζώα) και να ωριμάσει, καθώς όπως φαίνεται από την ηλικία του στην ταινία αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει στην εφηβεία. Μετά από αυτό η ταινία μας δείχνει την εξέλιξη της ζωής του και καταλήγει σε κάποιο σημείο να μας δείχνει τον Christopher Robin ενήλικα πλέον με σύζυγο και ένα παΐδι και να είναι ένας αφοσιωμένος διευθυντής εταιρίας. Οι υποχρεώσεις του στη δουλειά αφήνουν την σύζυγο και το παιδί του να νιώθουν παραμελημένοι. Κάπου σε αυτό το σημείο βλέπουμε τον Winnie the Pooh να ξυπνά το πρωί στο κρεβάτι του. Ξανά ο συμβολισμός ξεκάθαρος, η χαμένη παιδικότητα που ο Christopher Robin έχει τόσο παραμελήσει άρχισε να του κτυπά την πόρτα, ο Winnie the Pooh ξύπνησε από τον λήθαργο. Βλέπουμε το Winnie the Pooh να βγαίνει έξω στο δάσος αλλά όλα ήταν θολά και εγκαταλειμμένα, οι φίλοι του είχαν χαθεί. Αυτό, ξανά, είναι ο εσωτερικός κόσμος του Christopher Robin, που άφησε να πεθάνουν όλα όσα είχαν τόση σημασία για αυτόν όταν ήταν παιδί. Ο Winnie the Pooh περιπλανιέται μέσα στο δάσος ώσπου βρίσκει μια κουφάλα δέντρου και καθώς εισέρχεται βγαίνει από την άλλη και βρίσκεται στο Λονδίνο έξω από το σπίτι του Christopher Robin. Το ασυνείδητο διείσδυσε στην επιφάνεια. Και τότε όλες οι περιπέτειες ξεκινάνε. O Christopher Robin απεγνωσμένα προσπαθεί να στείλει πίσω στο δάσος τον Winnie the Pooh αλλά πάντα κάτι τον σπρώχνει πίσω. Μέχρι που θα βρεθούν και οι υπόλοιποι χαμένοι φίλοι ζώα, τα παλιά συναισθήματα επανήλθαν στην συνειδητή ζωή, και βλέπουμε την μεταμόρφωση του Christopher Robin, που πλέον δίνει όλη την έμφαση του στην οικογένεια του και στην μικρή του κόρη και όχι στην δουλειά του.
Η ταινία με είχε αγγίξει. Την επομένη το πρωί, ενώ καθόμουν με την μεγάλη μου κόρη της έκανα την έξης ερώτηση, “Παίζουμε μαζί σας?”. Μου απάντησε καταφατικά. Το σκέφτηκα λίγο και την ρώτησα, “Παίζουμε αρκετά μαζί σας?” και τότε μου απάντησε αρνητικά.
Αν ο στόχος μας σαν οικογενειάρχες είναι να βγάλουμε παραπάνω λεφτά τότε το παιχνίδι το χάσαμε…και είμαστε άξιοι της τύχης μας σαν πατέρας, μητέρα, σύζυγος. Είμαι ευγνώμων για ταινίες σαν το Christopher Robin που μας αφυπνίζουν και μας θυμίζουν για τις αξίες της ζωής. Έλατε κοντά στα παιδιά σας, γίνεται και σεις παιδιά, παίξτε μαζί τους, μιλάτε μαζί τους, δείτε ταινίες μαζί τους, διαβάστε παραμύθια (προτιμάτε τα κλασικά) μαζί τους.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ο άνθρωπος όταν φτάσει σε μια προχωρημένη ηλικία και έχει αποκτήσει κάποια σοφία σκέφτεται το παρελθόν και μετανιώνει για τον χρόνο και την ενέργεια που αφιέρωσε σε πράγματα που δεν έχουν ουσιαστική αξία, ουσία και νόημα. Ο άνθρωπος αυτός μετανιώνει για τον χαμένο χρόνο που δεν αφιέρωσε στα παιδιά του.
Ελπίζω αυτό το μικρό άρθρο να σας βοήθησε να αντιλήφθητε αυτά που έχουν σημασία στην ζωή μας. Οι ομορφότερες μας στιγμές είναι σε επαφή με τα δικά μας άτομα και αυτές οι στιγμές μας προσφέρονται εντελώς δωρεάν. Με το χρήμα μπορώ να καταφέρω πολλά πράγματα αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να αγοράσω ούτε να εξαγοράσω τις ποιοτικές στιγμές με τα παιδιά μου, ούτε μπορώ να αγοράσω την ευτυχία και σίγουρα ούτε την αγάπη.
Ο ίδιος ο Θεός στην ενσαρκωμένη του μορφή είχε πεί για τα παιδιά:
“Σας βεβαιώνω πως αν δεν αλλάξετε κι αν δε γίνετε σαν τα παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. ” (Κατα Ματθαίον 18:3)